प्रेरणाकी पुञ्ज
प्रतिकूल अवस्थालाई नै उपलब्धिको स्रोत बनाएकी अल्ट्रा म्याराथन धाविका मीरा राईको उद्देश्य छ, नेपाललाई अल्ट्रा रनिङ तालिमको हब बनाउने।
भोजपुरको विकट गाउँ सानो दुम्माको विपन्न परिवारकी मीरा राई (३०) ‘अवसरको खोजी’ गर्दै तत्कालीन विद्रोही नेकपा माओवादीकी लडाकू बनेकी थिइन् । तीन बहिनी र दुई भाइकी जेठी दिदीको काँधमा परिवारको जिम्मेवारी थियो । तर, शान्ति सम्झाैतापछि सेना समायोजनका क्रममा ‘अयोग्य’ ठहरिंदा अवसर टुट्नुको पीडा मान्नुभन्दा पनि बाटो हराएको यात्री बनिन् ।
सन् २०१३ मा रोजगारीका लागि मलेशिया जाने सोच बनाइसकेकी उनी कराते प्रशिक्षक ध्रुवविक्रम मल्लको सम्पर्कमा पुगिन् । जुन भेटले उनको जिन्दगीको बाटो नै बदल्यो । लडाकू समायोजनका लागि शिविरमा बस्दा उनले खेल सिकेकी थिइन् । “ध्रुब गुरुले खेल क्षेत्रमै केही समय लाग्न सुझाउँदै मलाई नरोकेको भए आज कुन अवस्थामा हुन्थें, अनुमान गर्न सक्दिनँ”, मीरा भन्छिन् ।
मलेशिया जाने योजना रद्द गर्दै खेल क्षेत्रमै लाग्ने प्रण गरेकी उनले काठमाडौंको शिवपुरी जंगलको ट्रेलबाट अल्ट्रा रनिङ शुरू गरिन् । विगतमा सुनसरीको चतराबाट नून–चामलको भारी बोकेर भोजपुर ओहोरदोहोर गर्दा गाउँको अभ्यास तालिम बनेकै थियो ।
सन् २०१४ मा पहिलो पटक फुल्चोकी अल्ट्रा म्याराथन प्रतियोगिता मा भाग लिइन्, पुरुष प्रतियोगीलाई समेत उछिन्दै प्रथम बनेकी उनको जीवन त्यसयता पूरै बदलिएको छ । पहाडी क्षेत्रका उबडखाबड गोरेटोमा दौडने उनी विश्वचर्चित अल्ट्रा म्याराथन धाविका बनेकी छन् ।
सन् २०१४ मै इटालीको सेलारोण्डा ट्रेल रेस (५७ किमी) मा विजयी भएपछि उनी देश–विदेशमा चर्चित बनिन् । नेशनल जोग्राफी ले सन् २०१७ मा ‘साहसी वर्ष व्यक्ति’ घोषणा गरेपछि उनको अन्तर्राष्ट्रिय उँचाइ झनै बढ्यो । उनको कामको सम्मान गर्दै एशिया सोसाइटी ले सन् २०१८ मा ‘एशिया गेम चेन्जर’ अवार्ड प्रदान गर्यो । दुर्गम गाउँबाट अनेकौं हण्डर खाँदै आएकी उनको सफलता कैयौं युवतीको लागि प्रेरणा बनेको छ ।
आफ्नो उपलब्धिले मीरा आफैंलाई पनि अचम्मित बनाउँछ । “मेरो जीवनयात्राले निरन्तरता र लगाव भए असम्भव केही छैन भन्ने देखाएको छ”, उनी भन्छिन् । सन् २०१६ मा फ्रान्सको मोन्ट–ब्लाँ म्याराथन (८० किमी) र २०१७ मा स्कटल्यान्डको स्काई–रनिङ (४२ किमी) को उपाधि जित्दै उनले कीर्तिमान कायम गरेकी छन् ।
दौडिन चाहनेहरूलाई पनि सहयोग गर्ने योजना अनुसार उनले ‘मीरा राई इनिसिएटिभ’ संस्था स्थापना गरेकी छन् । संस्थाले गएको वर्ष मात्र पाँच महिलालाई दौड र अंग्रेजी भाषाको तालिम दिएको थियो । यस्तै, ‘ट्रेल रनिङ नेपाल’ मार्फत उनले नेपाली युवतीहरूलाई अन्तर्राष्ट्रिय प्रतियोगितामा सहभागिताका लागि सहयोग गरिरहेकी छन् ।
केटी भएकाले यो काम गर्न हुन्छ र यो हुँदैन भन्ने कहिल्यै नसोचेको आफ्नो अनुभव जोड्दै उनी भन्छिन्, “महिला हुँ भनेर मन खुम्च्याउनु हुँदैन । काममा निरन्तरता भए गर्न नसकिने केही छैन ।”
देश–विदेशको दौड अनुभवमा उनले अल्ट्रा रेसिङका लागि नेपालको जस्तो राम्रो ट्रेल कतै पाएकी छैनन् । आगामी सेप्टेम्बरमा फ्रान्समा हुने अल्ट्रा रेसिङ प्रतियोगिताको तयारीमा जुटिरहेकी उनी भविष्यबारे सुनाउँछिन्, “अल्ट्रा रेसिङको तालिम केन्द्र खोलेर संसारभरका धावकलाई नेपाल ल्याउने मेरो उद्देश्य हो ।”
पढ्नुहाेस्: