HimalKhabar.com :: A Complete Nepali Political News Portal
राष्ट्रकवि:शब्द-श्रद्धा
'चिन्तन या दर्शन कविताका निम्ति आवश्यक शर्त हैनन्'
'चिन्तन या दर्शन कविताका निम्ति आवश्यक शर्त हैनन्'
माधवप्रसाद घिमिरे
२०५४ सालको मदन पुरस्कार र जगदम्बा–श्री पुरस्कार वितरण समारोहमा राष्ट्रकवि माधवप्रसाद घिमिरेबाट व्यक्त विद्वत प्रवचन।
सय वर्षको उल्लास !
सय वर्षको उल्लास !
साहित्यका गहन पाठक मात्र नभएर भर्खर बक फुटेर ‘कखरा’ सिक्दै गरेका शिशु समेत ‘मै मिरिमिच्चे म्याँ म्याँ’, ‘कुरा गर्छन् कसरी, भँगेरा र भँगरी’ रट्दै नजानिंदो पाराले उनका ‘फ्यान’ भइसकेका हुन्थे। संसारमै यस्ता सर्जक विरलै पाइएला जसका सिर्जना पूर्वप्राथमिकदेखि विद्यावारिधिसम्म पढिइएको होस्।  
मृत्यु नचिनी जीवन चिनिन्छ र?
मृत्यु नचिनी जीवन चिनिन्छ र?
मङ्सीरको एउटा अपराह्न हामी गौरीकै बारे गफ गर्दै थियौं, मैले एउटा अनपेक्षित प्रश्न फ्याँकें, “२००४ सालमा गौरीको देहावसान भयो । २००५ मा नै तपाईंको अर्को विवाह भयो । घरमा नवविवाहित श्रीमती हुनुहुन्थ्यो । उहाँको उपस्थितिमा जेठी श्रीमतीको शोकमा त्यस्तरी डुब्न गाह्रो, अप्ठ्यारो भएन ?”
कस्ता कवि थिए माधव घिमिरे ? 
कस्ता कवि थिए माधव घिमिरे ?  जीवनका जटिलतालाई सरल र संक्षेपमा बुझाउन सक्ने विशिष्ट गुण भएका राष्ट्रकवि माधवप्रसाद घिमिरेको निधनसँगै नेपाली कविताको एउटा युगको अन्त्य भएको छ । 
मनमनमा बसेका कविवरलाई सदा सम्झन्छ नेपाली...
मनमनमा बसेका कविवरलाई सदा सम्झन्छ नेपाली... धेरैको कवि जीवन अल्पायुको हुन्छ । तर, यसमै दीर्घ जीवन बाँच्नुभएका कविवर यो देशको अस्तित्व रहेसम्मै कवि भनेर चिनिनुहुनेछ । ज्योतिको पङ्ख उचाल्न सिकेका नेपालीले उहाँलाई सदा सम्झिरहनेछन् । 
राष्ट्रकवि घिमिरे घरबाट भाग्दा
राष्ट्रकवि घिमिरे घरबाट भाग्दा माधवप्रसाद घिमिरे विद्यालय शिक्षा आर्जन गर्न १७ वर्षको उमेरमा लमजुङबाट सात मोहोर बोकेर सुटुक्क काठमाडौं हान्निएका थिए।
‘१०० वर्षमाथिका साहित्यकार दुई जना थियौं, अब एक्लो भएँ’
‘१०० वर्षमाथिका साहित्यकार दुई जना थियौं, अब एक्लो भएँ’ १०० वर्षभन्दा माथिका साहित्यकार हामी दुई जना थियौं। उहाँ मभन्दा ६ महीनाले जेठो हुनुहुन्थ्यो। अब एक्लो भएँ। जन्मनु र मर्नु प्रकृतिको नियमै हो। अब मेरो पनि पालो आएको हो कि जस्तो लागेको छ।
‘ऋतम्भरा’ सिध्याएर मात्र बिते राष्ट्रकवि
‘ऋतम्भरा’ सिध्याएर मात्र बिते राष्ट्रकवि मंगलबार साँझ निधन भएका राष्ट्रकवि माधवप्रसाद घिमिरेले जीवनको उत्तरार्धमा महाकाव्य लेखिरहेका थिए–ऋतम्भरा ।