HimalKhabar.com :: A Complete Nepali Political News Portal
दशैं साहित्य
मणिमुकुन्द सेनको कोट
मणिमुकुन्द सेनको कोट
राजव
बलि दिइने नेपाली मठमन्दिर धेरै छन्। तर मन्दिरकै चोकभित्र दिगमिग लाग्ने रगतका टाटा र पत्र मैले गोरखाको मनकामना, तनहुँको छिम्केश्वरी, साँखुको बज्रयोगिनी, फर्पिङको दक्षिणकाली, बाराको गढीमाई, पर्साको माईस्थान कतै पनि देखेको थिइनँ।
ऐजन ऐजन
ऐजन ऐजन
“छिः लोग्नेमान्छेको जात!” जाँदाजाँदै उनले खूब जोड दिएर यो वाक्य बोलिन्। मैले पनि उनलाई ‘आइमाई मान्छेको जात’ भनिदिएको भए उनलाई मन पर्ने थिएन। के महिलालाई चाहिँ बिहे गर्न, प्रेमी बनाउन या कसैको भावनात्मक साथको जरुरत पर्दैन?
बिन्ती छ टुट्न नदेऊ!
बिन्ती छ टुट्न नदेऊ!
तिमीलाई नै दिऊँ लाग्छ हिमालको हाँसो चोरी
बाँचे भोलि देखिन्छ
बाँचे भोलि देखिन्छ “आयो जस्तो छ!” यस पल्ट चाहिं काका अलि सतर्क भए। बित्थामा समातिने भयो भन्ने लाग्यो। समातेर लगे त बरु केही बेर बाँचिन्थ्यो होला, गोली छुट्यो भने?
आएर गएका साथीहरू
आएर गएका साथीहरू साथी-सर्कल बन्ने/बनाउने उपक्रम रोकिंदै जाँदा जीवन एक्लिंदै र बिरान बन्दै जानेछ।
पोलिथिनको मान्छे
पोलिथिनको मान्छे पोलिथिनले राज गरिरहेको यस घडीमा प्रेम पहिलो अपरिहार्यता हो
नहिंडेको बाटो
नहिंडेको बाटो मलाई परीक्षाको उस्तो डर थिएन, किनकि आफ्नै शरीरसित अनुत्तीर्ण भएको थिएँ। न खुम्चिन सकिरहेको थिएँ, न फैलिन। शरीरको अवस्था यस्तो थियो, भीष्म पितामहले वाणैवाणको चोट लिएर हिंडे जस्तो।
धरानतिर छुटेको त्यो दशैं त्यो वेला धरानको दशैंमा लिएको अर्गानिक मजा खर्बाैं डलरको रहेछ। बालापन गुज्रेपछि त्यस्तो दशैं फेरि कहिल्यै आएन!
लुङ्‌माहिम माइला (कथा)
लुङ्‌माहिम माइला (कथा) माइला आफ्ना कुरा सटीक पारामा लेख्न सिपालु थियो। फेसबूकमा उसका बान्की परेका स्टेटस आउँदा कहिलेकाहीं शान्तिला प्रतिक्रिया लेख्थिन्– ‘मेरो पुरानो माइला सोल्टीको याद दिलाउनुभयो नि, आदाङ्बे।’
मनको मोदक मीठो हुँदा कोसित सोध्नु मैले ? मिठास पर्देश हिँड्यो क्रमैले !
म त चाँडै फर्कनु छ
म त चाँडै फर्कनु छ म त चाँडै फर्कनु छ र सामेल हुनु छ कहिल्यै फुल्न नपाएका भुइँफूलहरूको मोर्चामा
 रेलको ‘रोमान्टिसिज्म’
 रेलको ‘रोमान्टिसिज्म’ इस्ट इन्डिया कम्पनीको सेनामा भर्ती भएका र बिदामा नेपाल आउने सैनिक तथा तीर्थयात्रा गर्न एवं शिक्षा वा अन्य प्रयोजनका लागि भारत गई रेल चढेर आउने नेपालीले रेलका विविध प्रसंगका कथा ल्याउँथे।
जीवन र मृत्युको दूरी
जीवन र मृत्युको दूरी जीवन र मृत्यु सधैंभरि सँगै हिंडिरहेका हुन्छन्। जबसम्म जीवन रहन्छ, मान्छेलाई मृत्युसँगको साक्षात्कारको भय र रहस्यले पछ्याइरहन्छ।
माथिको आदेश (कविता)
माथिको आदेश (कविता) जब आउँछ माथिको आदेश अनि शुरू हुन्छ टिप्पणीको खेल
मातृभूमिका लागि बच्चा पस्किदिने फलस्तीनी आमाहरू
मातृभूमिका लागि बच्चा पस्किदिने फलस्तीनी आमाहरू युद्ध मडारिएको फलस्तीनका कविहरूको कविता अनुवाद गरिरहँदा त्यहाँको विध्वंस, उत्पीडन र पीडाका तस्वीरले मुटु निचोरिरह्यो।
इन्द्रेनीका यी रंग
इन्द्रेनीका यी रंग
वसन्त थापा
कैयन् निराला प्राणीको विविध रंगको सप्तरंगी घोलबाट धरान जीवन्त बनेको थियो। ती रंगका छिर्का मेरो जीवनमा पनि परेको छ। त्यसैले इन्द्रेनीको त्यही रंग खोज्दै म घरीघरी पुरानो धरानमा फर्किरहन्छु स्मृतिको तरेलीमा।
आमाको बिदाइ (कथा)
आमाको बिदाइ (कथा)
‘बाँच्न दुई सर्को सास भए पुग्छ। त्यो मैले गरेकै छु। यो समाजले मेरा लागि सास तानिदिने-फ्याँकिदिने होइन। यसले भोलिको दिनमा बाउ खोइ भनी भने देखाइदिउँला। मरेछ भने कथा भनिदिउँला।’
इरेजर (कथा)
इरेजर (कथा)
कहाँ आफू देश बनाउने कुरा सोच्दै गरेको मान्छे, कहाँको यो घटिया गाली! शरम र घिनले मैले भुइँतिर हेरें। त्यस्तो शब्द बोलेकामा उनले कत्ति पनि अप्ठ्यारो मानिनन्।
कविता भएर काठमाडौं आऊ, जयगाउँ!
कविता भएर काठमाडौं आऊ, जयगाउँ! हरिभक्त कटुवालले रक्सी त खूब खाए होलान् रे, तर के कविता र गीतमा उठेको उनको संवेगात्मक हिमालको उचाइसामु विश्वविद्यालयमा पनि रक्सीकै समालोचना उभिन्छ त?
यो हो प्रेम (कविता)
ककेससका कैदी
ककेससका कैदी आमाले चिठीमा लेखेकी थिइन्, “म दिनदिनै बूढी हुँदै छु। मर्नुअघि आफ्नो प्यारो छोरालाई एक पटक भेट्ने इच्छा छ। घर आऊ र मेरो जीवनलाई बिदाइ गर...।”
देश फर्किन बाँकी (कविता)
अनुहार (कथा)
अनुहार (कथा) कापेन सुबेदारतिर फर्कंदै गम्भीर बन्यो, “शिर त मेरो आमाको ढलेको छ। कसले उठाउँछ मेरो आमाको शिर? मरेको समाजले कि यो गर्जमानले?”
बतासमा हराइसकेको सास हो त्यो (गजल)
छापामारको सन्देश (कविता)
मृत्यु एक बहाना (कथा)
मृत्यु एक बहाना (कथा) कान्छा अनकनाउँदै गएर पक्सुकीको बुबालाई कोखामा खुसुक्क कोट्याएर सोध्यो, “अब लैजाऊँ कि कसैलाई पर्खनु छ हाउ काका?”
एक जीवन प्रेम (कथा)
एक जीवन प्रेम (कथा) “यो सम्पूर्ण संसारमा मेरा लागि एक मात्र पुरुष उनी थिए। अरूको त मलाई अस्तित्वको ज्ञान समेत थिएन भन्दा हुन्छ।”
सपना विपनाको विरुद्धमा (कविता)
पल्लो क्याबिन (कथा) मुटुको अनुरोध र दिमागले आदेश दिएपछि मैले उनको अनुहार हेर्न पटकपटक खोजें। उनलाई बोलाउन पनि खोजें, खै किन हो बोली फुटेन।
छातामुनिको बोको (कथा) ‘आज म खाली हात छैन’ भन्दै उसले टेबुलमुनिबाट हात छिरायो। खाम रहेछ। खोली हेरें। छक्क परें। बोकाहरू पनि बाठा भएछन्।