प्रत्यक्ष अध्ययन र अवलोकनको स्रोत प्राकृतिक विज्ञान संग्रहालय
दुर्लभ, लोप भइसकेका र लोपोन्मुख जीवका अवशेषलगायत विभिन्न जीव, वनस्पति, खनिजलगायतका ५५ हजारभन्दा बढी नमूना संग्रहालयमा छन् ।
गर्मी मौसममा पाइने गोमन सर्प काठमाडौंमा भेटिनु अहिलेको लागि पनि सामान्य मानिंदैन । तर, १८ वर्षअघि नै इचंगुनारायणमा गोमन भेटिंदा सबै छक्क परेका थिए ।
अन्तिमपटक ४५ वर्षअघि देखिएको राम गाई अहिले नेपालबाट लोप भइसकेको छ । चित्रहरूमा भने यो गाई चरिरहेको अझै देखिन्छ ।
खेतमा मारेर फालिएको त्यो गोमन र राम गाईलाई सबैले बिर्सिसकेका छन् । तर, काठमाडौंको स्वयम्भूस्थित त्रिभुवन विश्वविद्यालयको प्राकृतिक विज्ञान संग्रहालयले भोलिको पुस्ताका लागि भन्दै ती प्राणीको अवशेष जतनसाथ राखिरहेको छ ।
दुर्लभ, लोप भइसकेका र लोपोन्मुख जीवका अवशेषलगायत विभिन्न जीव, वनस्पति, खनिजलगायतका ५५ हजारभन्दा बढी नमूना संग्रहालयमा छन् । विद्यार्थीले किताबका चित्रमा मात्र देखेका जीव र वनस्पतिसँग यस संग्रहालयमा साक्षात्कार गर्न सक्छन् ।
जस्तो कि, ३४ वर्षअघि बुटवलको सिद्धबाबामा मानव जातिको पुर्खा मानिने रामापिथेकसको १ करोड १० लाख वर्ष पुरानो मानिएको बंगारा, लोपोन्मुख चरीबाघ, विरलै देखिने सेतो काग, श्रीपेचमा प्रयोग हुने प्वाँखधारी कल्की चरा, काँडे भ्याकुरलगायतका पक्षीहरूका सग्ला अवशेष यहाँ देख्न पाइन्छ । दुईटाउके सर्प, आठखुट्टे भेडा, कुखुराका चारखुट्टे चल्ला जस्ता असाधारण शरीर लिएर जन्मेका जीवहरू पनि संग्रहालयमा छन् ।
खेल्दै सिक्दै
संग्रहालयको एउटा कोठाको भित्तामा सिसाका बाकसभित्र विभिन्न प्रजातिका च्याउहरू राखिएको छ । बाकसका प्रत्येक च्याउलाई नम्बरमार्फत संकेत दिइनुका साथै विद्युत् पनि जडान गरिएको छ ।
प्यानलका कुनै स्वीच थिचेपछि च्याउ बाकसको बत्ती बल्छ । खान हुने च्याउका लागि हरियो बत्ती बल्छ भने खान नहुनेका लागि पहेंलो र विषालु च्याउका लागि रातो बत्ती बल्ने व्यवस्था मिलाइएको छ । यति मात्र होइन, कुन प्रजातिको च्याउ कहाँ पाइन्छ, कस्तो देखिन्छ र तिनका विशेषता पनि च्याउँसँगै राखिएको छ ।
फरक छुट्याएर अध्ययन गर्न सकिने केही वनस्पतिको लागि पनि यस्तै विधिबाट सिक्ने सुविधा संग्रहालयमा छ ।
शहरमा बसोबास गर्ने अधिकांश स्कूले विद्यार्थीले थुप्रै जीव वनस्पतिलाई प्रत्यक्ष देख्नै पाएका हुँदैनन् । विद्यालयमा पर्याप्त शैक्षिक सामग्रीसहितको प्रयोगशाला पनि हुँदैन । यस्तो बेला संग्रहालय विद्यार्थीका लागि निकै उपयोगी ज्ञानको स्रोत बन्न सक्ने देखिन्छ ।
मैतीदेवीस्थित न्यू स्काई इङ्गलिस बोर्डिङ्ग स्कूलकी शिक्षिका सानु गन्धर्वको अनुभवमा संग्रहालयको भ्रमण विद्यार्थीका लागि पुरस्कार नै हो । आफूले पढाउने गणित विषयमा उत्कृष्ट भएका कक्षा ३, ४ र ५ का तीनजना विद्यार्थीलाई पुरस्कारस्वरुप आफ्नै खर्चमा संग्रहालय घुमाएकी उनी भन्छिन्, “स्कूलमा दिने अन्य पुरस्कारभन्दा यो पुरस्कार प्रभावकारी भयो, विद्यार्थी असाध्यै खुशी देखिए ।”
गणितमा उत्कृष्ट विद्यार्थीलाई संग्रहालय प्रकृति भ्रमण गराउने शिक्षिकाको शैली संग्रहालयका प्रमुख प्राध्यापक धर्मराज डंगोललाई भने उदेक लाग्यो । तर, शिक्षिका गन्धर्वको जवाफबाट उनी प्रभावित नभइरहन सकेनन् । “गणितमा राम्रो अंक ल्याएका विद्यार्थी जीव विज्ञानमा पनि उत्कृष्ट बनून् भन्ने शिक्षिकाको भनाइ वास्तवमै गजबको र अनुकरणीय थियो” डंगोल भन्छन्, “यसबाट विद्यार्थीले कहिल्यै नबिर्सने गरी सिक्छन्, संग्रहालयलाई पनि भरथेग हुन्छ ।”
संग्रहालय जीव तथा वनस्पतिको अध्ययन, अनुसन्धान र अवलोकनका लागि गतिलो स्रोत भएर पनि सक्दो उपयोग भने हुन नसकेको डंगोल बताउँछन् । अवलोकनकर्तामार्फत नै संग्रहालयको प्रचारप्रसार र उपयोग बढाउने योजनामा रहेको उनको भनाइ छ । संग्रहालयका अनुसार, गत आर्थिक वर्षमा १५ हजार ७४४ जनाले यो संग्रहालय अवलोकन गरेका थिए, जसमध्ये अधिकांश विद्यार्थी थिए ।
नयाँ संरचनाको खाँचो
३ असार २०३२ सालमा तत्कालीन आनन्दकुटी विद्यापीठको छात्रावासलाई संग्रहालयको रुप दिइएको थियो । संग्रहालयको स्थापनाकालमा त्रिवि विज्ञान विभागका प्राध्यापक एसपी प्रधानले विभिन्न विश्वविद्यालयबाट जीव र वनस्पतिका प्रजाति संकलन गरेका थिए । ‘पुतली बाजे’ भनी चिनिने बेलायतका जीवविद् कोलिन स्मिथले नेपालभित्रै संकलन गरेका पाँच हजारभन्दा बढी प्रजातिका पुतलीको नमूना पनि संग्रहालयलाई हस्तान्तरण गरेका थिए ।
पूर्व राजपरिवारद्वारा संकलित जीव, तत्कालीन युवराज दीपेन्द्रले शिकार गरेको गिद्ध, गोहीलगायत पशुपक्षीका अवशेष पनि संग्रहालयमा छन् ।
यसबाहेक जावलाखेलस्थित सदर चिडियाखाना, विभिन्न राष्ट्रिय निकुञ्ज, आरक्षहरू पनि सामग्रीका स्रोत हुन् । संग्रहालय प्रशासनका अनुसार, घरमै पालिएका जीवजन्तुका अवशेष पनि संग्रहालयमा दान गर्न सकिन्छ ।
यसको अर्को काम चोरीतस्करी एवम् अवैध कारोबारका क्रममा बरामद पशुपक्षीका जीवावशेषको परीक्षण तथा प्रमाणीकरण गर्नु हो । गत आर्थिक वर्षमा मात्रै ३८२ थरी जीवावशेष र नमूना प्रमाणीकरणका लागि संग्रहालय आएका थिए ।
नयाँ भवन र खुला ठाउँको अभावमा केही वर्षयता विशेष महत्वको सामग्री वा नमूना थप्न सकेको छैन । संग्रहालय रहेको स्वयम्भू स्तूप परिसर विश्व सम्पदा सूचीमा रहेकाले नयाँ भवनलगायतका गतिविधि गर्न नसकिएको डंगोलको भनाइ छ ।