स्याबास सोनाम !

१७ कात्तिकमा सिन्धुपाल्चोकको सुकुटे नजिक सुनकोशी नदीमा खसेको बसबाट र्‍याफ्टिङ गाइड सोनाम एक्लैले १५ घाइतेको उद्धार गरे।

र्‍याफ्टिङ गाइड सोनाम तामाङ (२२) १७ कात्तिक अपराह्न सिन्धुपाल्चोकको सुनकोशी नदी किनारको सुकुटे बिच रिसोर्ट नजिकै थिए ।

नजिकै एक्कासी ठूलो आवाज आयो । मानिसहरू रोई–कराई गर्न थाले । सुकुटे बिच रिसोर्टका प्रबन्धक श्याम श्रेष्ठले आत्तिंदै नदीमा बस खसेको बताए ।

सोनाम, श्यामसहित त्यहाँ रहेका चार जना र्‍याफ्टिङ बोट लिएर नदीतिर दगुरे । बस नदीमा झरेको करीब दुई मिनेटपछि नै उनीहरू दुर्घटनास्थल पुगिसकेका थिए ।

सोनामले नदीमा उत्तानो परेर डुब्न लागेको बसको चक्का मात्र देखे । त्यहाँ ५–६ जना अरू मान्छे पनि देख्दा सोनामले उनीहरू पनि उद्धारका लागि आएको ठाने ।

तर, उनीहरू झ्यालको शिशा फोडेर निस्किएका दुर्घटनाग्रस्त बसकै यात्री थिए । सोनाम भन्छन्, “उनीहरूमध्ये कोही घाइते थिए, कोही आफन्त बसभित्रै रहेको भन्दै विलाप गरिरहेका थिए ।”

उद्धार गरिएकालाई किनारामा निकाले पनि केहीको उपचार अभावमा ज्यान गएको उनी बताउँछन् । नदीबाट ३०० मिटर जति उँचाइमा रहेको सडकसम्म घाइतेलाई तत्कालै पुर्‍याउन नसकेको उनको भनाइ छ ।

सात वर्षदेखि र्‍याफ्टिङ गाइडको रूपमा कार्यरत सोनाम एक्लैले बसभित्र बेहोश भएका र बग्दै गरेका १५ जनालाई किनारामा निकाले । थोरै मात्र ढिला हुँदा समेत धेरैको ज्यान जाने अवस्था थियो । उनी भन्छन्, “अहिले सम्झिंदा सपना जस्तो लाग्छ ।”

आफूले उद्धार गरेर बचाएका घाइते भेट्न सोनाम २० कात्तिक दिउँसो धुलिखेल अस्पताल पुगेका थिए । सुनकोशी नदी आसपास ७० भन्दा बढी र्‍याफ्टर छन् ।

सिन्धुपाल्चोककै बलेफी गाउँपालिका–४ का सोनामको घर सुनकोशी खोला छेउमा छ । कक्षा १० पढ्दापढ्दै उनी सुनकोशी खोला किनारको रिभर वे मा र्‍याफ्टिङ गाइड काम गर्न थालिसकेका थिए । “एसएलसी परीक्षा दिन पनि म र्‍याफ्टिङ बिसाएरै गएको थिएँ”, उनी भन्छन् ।

२०७४ सालदेखि भने सोनाम सुकुटे बिच मा कार्यरत छन् । एकपटक र्‍याफ्टिङ गराउँदा उनले दुई हजार रुपैयाँ पाउँछन् । नियमित तलब भने छैन ।

यो काम शुरू गर्नुअघि उनले प्राथमिक उपचारको तालिम लिएका थिए । उद्धार र उपचारको तालिम सबै र्‍याफ्टरहरूले पाए यस्ता विपत्तिमा उद्धार गर्न सहज हुने उनको भनाइ छ ।