ओरिएन्टेसन क्याम्पमा छात्राको मृत्यु, समयमै उपचार नपाएको परिवारको गुनासो
ओरिएन्टेसन क्याम्पमा एकाएक बेहोस भएकी छात्राको मृत्यु भएपछि परिवारजनले भने समयमै उपचार नपाउँदा ज्यान गएको गुनासो गरेका छन्।
काठमाडौंको बौद्धस्थित जेभियर इन्टरनेशनल कलेजले स्नातक तह पहिलो वर्षका विद्यार्थीलाई पुस ८ मा ओरिएन्टेसनका लागि ककनी लगेको थियो। ककनीस्थित नेपाल स्काउटको अन्तर्राष्ट्रिय तालिम केन्द्र परिसरमा ‘क्याम्पिङ’ थियो।
क्याम्पिङमा सहभागी नुवाकोटको दुप्चेश्वर गाउँपालिका-४ घर भई हाल काठमाडौं महानगरपालिका-६ महाङकाल पानी ट्यांकी बस्ने १९ वर्षीया गुनगुन तामाङ पनि थिइन्। क्याम्पिङमा रमाइलो गरिरहेकै वेला पुस ८ गते राति ८ः३० बजे गुनगुन बेहोस भइन्। “सामान्य थिइन्, नाचगान चलिरहेकै थियो। विस्तारै लल्याकलुलुक हुँदै ढलिन्,” क्याम्पिङमा सहभागी एक विद्यार्थीले भनिन्।
उनका अनुसार, गुनगुनलाई केहीबेरमा कोठा भित्र लगियो। अचेत अवस्थामा रहेकी उनलाई आधा घन्टाजति कोठामै राखिएको थियो। “शिक्षकले पनि सामान्य जस्तो ठाने। होसमा नआएपछि अस्पताल लग्न खोजियो,” उनी भन्छिन्।
उनलाई अस्पताल लैजान गाडी थिएन। विद्यार्थीलाई ककनी पुर्याएका गाडी फर्किसकेका थिए। मोटरसाइकलमा अस्पताल लग्ने प्रयास गरिए पनि गुनगुन बेहोस भएकाले नसकिएको उनी बताउँछिन्।
त्यसपछि नजिकै रहेको सशस्त्र प्रहरी बेस क्याम्पमा फोन गरिएको थियो। सशस्त्र प्रहरीको गाडीमा राखेर सशस्त्र प्रहरीको बेस क्याम्पमा प्राथमिक उपचार गरिएको प्रहरीले जनाएको छ।
प्रहरी रिपोर्ट।
त्यसपछि सशस्त्र प्रहरीकै गाडीमा सामाखुशीस्थित ग्रिनसिटी अस्पताल पुर्याइएको थियो। उनलाई राति १०ः४० बजे अस्पताल पुर्याएको अस्पतालको रिकर्ड छ। त्यसको ४० मिनेटपछि डा. अनिश अधिकारीले राति ११ः२० बजे गुनगुनलाई मृत घोषणा गरेका थिए।
उनको अस्पताल पुग्नुअघि नै मृत्यु भइसकेको ग्रिनसिटीका व्यवस्थापक मनिस दवाडी बताउँछन्। “अस्पताल ल्याउँदा नै ‘ब्रोउट डेथ’ भैसकेको थियो। त्यहि भएर यो केस हामीले हेरेनौं,” दवाडी भन्छन्, “पोस्टमार्टम रिपोर्टमा पनि ‘नेचुरल डेथ’ नै छ।”
चिकित्सकले पनि ‘ब्राउट डेथ’ उल्लेख गरेको छ। चिकित्सकीय भाषामा ‘ब्राउड इन डेथ (बीआईडी)’ भनेको उपचार गर्नुअघि नै मृत्यु भइसकेको भन्ने बुझाउँछ।
गुनगुनका परिवारले यसमै गुनासो गरेका हुन्। ककनीबाट एक घन्टामै अस्पताल पुर्याउन सकिने भए पनि कलेजले वास्ता नगरेको परिवारजनको भनाइ छ।
उनको उपचारमा समयमै ध्यान नदिएको फुपू विना थिङ गुनासो गर्छिन्। “यति ठूलो कलेजले आपतकालिन समयको लागि केही पनि नसोचिएको देखियो। दुई घन्टासम्म पनि कलेजले कुनै ‘एक्सन’ नलिएको हुनाले गुनगुनको ज्यान गयो,” थिङ भन्छिन्।
विद्यार्थीलाई ओरिएन्टेशन क्याम्पमा लगेको कलेजले सामान्य हेरचाह पनि नगरेको उनको भनाइ छ। विद्यार्थीलाई ककनी लगेकै गाडीमा अस्पताल ल्याउन सकिने भए पनि गाडीको समयमै व्यवस्था नगरिएको थिङको आरोप छ। “कलेजले समयमै अस्पताल पुर्याएको भए हाम्रो बच्चा बाँच्ने थियो,” उनी भन्छिन्।
जेभियर इन्टरनेशनल कलेजका संयोजक राजेश नेपाल भने लापरवाही नगरिएको दाबी गर्छन्। गुनगुनको ज्यान जोगाउन सक्दो प्रयास गरिएको नेपालको भनाइ छ। “हामीले सक्दो प्रयास गरेको हो। हामीबाट कुनै लापरवाही भएको छैन,” उनी भन्छन्, “राति नै अस्पताल पुगाएका थियौं, तर बचाउन सकेनौं।”
विद्यार्थी र शिक्षकलाई लगेको गाडी ककनीको गेटसम्म छोडेर फर्किएको उनको भनाइ छ। हरेक वर्ष यसरी नै क्याम्पमा लग्ने गरेको बताउँदै नेपाल भन्छन्, “विद्यार्थीलाई क्याम्पमा लग्ने थालेको १६ वर्ष जति भयो। जहिले यसरी नै गाडी छोड्न आउँछ। दुर्भाग्य, यो पटक दुःखद घटना भयो।”
गुनगुनका परिवारले भने कलेज प्रशासन विरुद्ध उजुरी दिने बताएका छन्। कलेजको लापरवाहीले ज्यान गएको उनीहरूको आरोप छ। कलेज प्रशासनलाई जवाफदेही बनाउन पनि कानूनी कारबाहीमा जाने परिवारजनको भनाइ छ।
गुनगुन गुमाउँदा परिवारजन शोकमा डुबेका छन्। उनी भन्दा कान्छो भाइ छ। आमाबुवा र बाजेबज्यैसँगै बस्दै आएका छन्। परिवारकी जेठी छोरीको अकस्मात ज्यान गएपछि परिवारजनलाई सम्हालिन मुश्किल भएको छ।
